Αναφερόμαστε βέβαια στον Τιμ Μπέρνερς Λη τον εφευρέτη του παγκόσμιου ιστού. Ήταν αυτός που είχε την εξής απλή ιδέα: Οταν όλοι είχαν αρχίσει να συζητούν για την ιδέα του Theodor Nelson -τα υπερκείμενα- εκείνος έγραψε το πρώτο πρόγραμμα δημιουργίας και ανάγνωσης υπερκειμένου (hypertext). Στη συνέχεια αποφάσισε  να συσχετίσει το πρόγραμμά του με το Internet και αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην αλματώδη δημοτικότητα του ίδιου του Internet.

Ο Lee βρέθηκε στη χώρα μας προκειμένου να συμμετάσχει στο συνέδριο που διοργάνωσε μεταξύ 15 και 17 Μαΐου το ΙΜΕ με θέμα «Πολιτισμική Σύγκλιση και Ψηφιακή τεχνολογία». Στην ομιλία του ήταν χειμαρρώδης. Οι ερωτήσεις που του έγιναν στο τέλος ήταν ένα μίγμα τεχνοφοβίας και τεχνολαγνείας. Βοηθά το διαδίκτυο τη δημοκρατία; Αν σχεδιάζατε το διαδίκτυο σήμερα -τι θα κάνατε διαφορετικό; (Εδώ μάλιστα απάντησε αρκετά παιγνιωδώς - ίσως να μην έβαζα τη διπλή κάθετο στο http:// ίσως να έβαζα το .gr στην αρχή). Τον ρώτησαν ακόμα αν πιστεύει ότι κινδυνεύουν οι τοπικοί πολιτισμοί από την κυριαρχία της lingua franca του διαδικτύου. Κι εκείνος μας είπε:

"Το Internet και ο Ιστός σαφώς προωθούν μια νέα διεθνή κουλτούρα. Νομίζω πως είναι σημαντικό όμως να υπάρχουν όρια. Εμείς στη Βρετανία για παράδειγμα χάνουμε τη γλώσσα της Ουαλλίας, μια γλώσσα με φανταστική μουσικότητα και κουλτούρα και είναι πολύ κρίμα. Κάθε φορά που χάνουμε μια διάλεκτο φτωχαίνουμε. Την ίδια στιγμή όμως, αν οι άνθρωποι στην Μέση Ανατολή –για παράδειγμα– φτιάξουν περισσότερες ιστοσελίδες, δεν θα συμβάλει αυτό σε μια καλύτερη διεθνή κατανόηση; Οι άνθρωποι αναζητούν την παγκόσμια ειρήνη και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της παγκόσμιας αλληλοκατανόησης και το Internet βοηθάει σ’ αυτό. Και ακόμα παραπέρα η διεθνής αλληλοκατανόηση υποβοηθείται από μια κοινή γλώσσα, από ένα κοινό αλφάβητο.

Αν και η τεχνολογία του Web με την xml και το Unicode υπό ανάπτυξη κινείται δυναμικά προς την υποστήριξη ενός τεράστιου αριθμού διαφορετικών γλωσσών και διαλέκτων. Μάλιστα, ο μεγαλύτερος όγκος των e–mail που λαμβάνω πλέον καθημερινά είναι στα κορεάτικα, εξαιτίας των Κορεατών spammers, που στέλνουν συνεχώς πάρα πολλά διαφημιστικά μηνύματα.

Στο τέλος ίσως γίνουν και τα δύο. Ανάπτυξη των τοπικών γλωσσών και η διαμόρφωση μιας διεθνούς αγγλικής γλώσσας. Eνα αμάλγαμα με κοινό παρονομαστή τα αγγλικά.

Για να ξαναγυρίσω στα όρια που χρειάζονται όμως, νομίζω πως ο καθένας πλέον θα έπρεπε να μαθαίνει τουλάχιστον μια δεύτερη γλώσσα. Χρειαζόμαστε τη διαφορετικότητα, χρειαζόμαστε να έχουμε διαφορετικές ιδέες"*.

Χρειαζόμαστε κι εμείς σελίδες στην ελληνική γλώσσα. Χρειαζόμαστε εργαλεία στο διαδίκτυο. Χρειαζόμαστε ψηφιακές βιβλιοθήκες. Αξιόπιστο περιεχόμενο. Βάσεις δεδομένων. Πολύ περισσότερο από λογισμικά της σειράς -μαζικής παραγωγής και υπερταχείας απαξίωσης. Τελευταία όλο και περισσότερο έχω την αίσθηση ότι κρατάμε στα χέρια μας μια ευκαιρία και την αφήνουμε να γλιστρήσει. Οι τεχνοφοβικοί ξεπερνούν τους φόβους τους όταν τους τυλίξει η μυρωδιά του χρήματος. Πολλά όμως φαίνεται να γίνονται χωρίς σοβαρές προδιαγραφές - με την έννοια της "αρπαχτής". Μετά φυσικά οι Πόντιοι Πιλάτοι θα νίψουν τας χείρας τους και θα μας θυμήσουν ότι είχαν προβλέψει τις βλαβερές συνέπειες της τεχνολογίας.



*Καθημερινή 25/5/03 Ματθαίου Τσιμιτάκη – Γρηγόρη Μηλιαρέση Oταν χάνεται μια διάλεκτος φτωχαίνουμε